چاپ مرکزی

این منار زیبا در انتهای شمالی محله جویباره شهر اصفهان واقع شده است . مسجد پای منار درحال حاضر از بین رفته است منار ساربان شباهت کلی به منار مسجد علی دارد . از سه طبقه بدون پایه ساخته شده و ارتفاع آن حدود 48 متر می باشد . منار ساربان مناره های اصفهان با آجر چینی بر جسته ، آجرهای تراشیده و کاشی معرق به سبک خط کوفی ریحان تزیین شده است . تاریخ ساخت این منار در کتیبه های فعلی آن موجود نیست اما به دلیل شباهت زیاد آن با منار مسجد یمن از نظر تزیینات و همچنین از لحاظ معماری و نحوه نگارش کتیبه ها سال ساخت منار بین 525 - 550 هـ..ق می‌باشد . این منار کمی به سمت غرب تمایل پیدا کرده است . زیر منار فضایی خالی وجود داشته که به عنوان زیرزمین ازآن استفاده می‌شده . در سال1324 مسی این فضای خالی رابا دقت پر کرده و آن را بستند .  اصفهان از بزرگترين مراكز تمدني ايران زمين محسوب مي شود و در زمان سلجوقي و صفوي بيشترين تعداد مناره  متعلق به اين شهر بود.  مناره ها در ظاهر به عنوان سازه هايي لاغر و كم تعادل به نظر مي رسند ولي به دليل محدوديت بام و نفوذ كمتر برف و باران در آنها بسيار پردوام هستند.  از نظر ظاهري، مناره ها از پايين به بالا داراي يك ˈساقˈ و در فراز داراي يك طوق به عنوان ˈگلوگاهˈ هستند.